جراح و متخصص عمل لازک چشم ،لیزیک و بلفاروستی

بیماری نوریت نور یکی از بیماری های شایع چشمی است که عصب بینایی را درگیر می کند. این بیماری به صورت معمول با مصرف داروی استروئید خوراکی بهبود می یابد. برای آشنایی با بیماری نوریت نور و نحوه درمان آن با این مقاله همراه شوید.

بیماری نوریت نور

بیماری نوریت نور یکی از بیماری های چشمی است که نام دیگر آن التهاب عصبی بینایی است. این بیماری باعث کاهش دید، ایجاد درد به هنگام حرکت دادن چشم ها، حساسیت چشم ها به نور و ایجاد فشار در چشم ها می شود. در اثر این بیماری رشته های عصبی که تصاویر را از چشم به مغز می فرستند، ملتهب می شوند. این بیماری در برخی از موارد باعث التهاب و آسیب دیدگی به عصب مغز و ستون فقرات می شود. این بیماری بیشتر در افرادی که مبتلا به بیماری ام اس هستند، دیده می شود. همچنین این بیماری در افراد با سن بین 20 تا 40 سال و خانم ها بسیار شایع تر است.

علائم بیماری نوریت نور

شایعترین علامت این بیماری در مبتلایان به آن، احساس درد در چشم ها است که این درد با حرکت دادن چشم ها بیشتر هم می شود و فرد حس می کند یک درد نهفته در پشت چشم هایش وجود دارد. دومین علامت این بیماری، نابینایی و کاهش دید در بیمار است. این نابینایی و کاهش دید در ساعاتی از روز و یا چندین روز تکرار می شود.انجام تمرین های ورزشی و دوش آب گرم می تواند این کاهش دید را بیشتر نماید. در برخی از افراد شدت بیماری به گونه ای است که باعث نابینایی کامل شخص می شود. از دیگر علائم این بیماری احساس کوررنگی در فرد مبتلا است که احساس می کند شدت برخی از رنگ ها کم و زیاد می شود. همچنین در برخی از افراد حالت نورهای چشمک زن را مشاهده می کند که البته این مورد در تعداد کمی از بیماران رخ می دهد.

درمان بیماری نوریت نور با استروئید

این بیماری در بیشتر موارد به خودی خود درمان می شود. اما اگر بیماری درمان نشود، سوالی که بسیاری از افراد دارند این است که آیا این بیماری با استروئید درمان می شود یا نه. در پاسخ باید گفت که بله، داروهای استروئیدی برای درمان بیماری نوریت نور تاثیرات مثبتی دارد و از این رو پزشک متخصص چشم معمولاً از این دارو استفاده می کند. داروهای استروئیدی برای اینگونه از بیماران با تزریق معمولا انجام می گیرد و به کاهش التهاب عصبی بینایی کمک می کند، اما داروهای استروئیدی به برگشت بینایی کمکی نخواهند کرد. در این بیماران باید داروهای استروئیدی به مدت سه روز متوالی تزریق شود و به مدت یازده روز بیمار از داروهای استروئیدی خوراکی استفاده نماید. اگر داروهای استروئیدی نتواند به درمان بیماری کمک کند باید از تبادل پلاسما استفاده کرد تا فرد بینایی خود را بدست آورد.  داروهای استروئیدی خود دارای عوارضی هستند که ممکن است به سلامت شخص ضربه وارد نماید. مصرف داروهای استروئیدی باعث می شود که سیستم ایمنی بدن تحت تاثیر قرار گیرد و ممکن است باعث ایجاد عفونت در بدن شود و اگر مصرف داروهای استروئیدی بیشتر طول بکشد، به نازک شدن استخوان ها ، مشکلات معده، افزایش وزن و بی خوابی منجر می شود.

عوارض بیماری نوریت نور

این بیماری اگر به موقع تشخیص داده نشده و درمان نشود، عوارض بسیار زیادی دارد. از عوارض شایع این بیماری می توان به موارد ذیل اشاره نمود.
آسیب دیدگی عصب اپتیک: این بیماری باعث می شود که افرادی که حداقل یک دوره کوتاه به این بیماری مبتلا بوده اند، عصب های بینایی آنها به صورت دائمی دچار آسیب دیدگی  می شوند که ممکن است هیچگونه علامتی نیز نداشته باشد.
کاهش دقت بصری: افرادی که به این بیماری دچار هستند، دچار کاهش دید می شوند البته بعد از درمان، این کاهش دید باز می گردد اما در برخی از افراد کم کم این بیماری علاوه بر کاهش دید باعث کور رنگی در این دسته از افراد نیز می شود. در تعداد کمی از افراد مبتلا به این بیماری گاهی این کاهش دید و نابینایی حتی پس از درمان نیز ادامه پیدا می کند .

بیماری ام اس بیماری مزمنی است که بر سیستم عصبی مرکزی مستقیما اثر می گذارد. علائم بیماری ام اس را می توان کاهش حافظه، سرگیجه، اختلالات جنسی و افسردگی اشاره نمود. درمانی قطعی برای بیماری ms کشف نشده است اما بسیاری از داروها در بهبود نسبی و یا کم کردن علائم ام اس مورد استفاده قرار می گیرد این بیماری روی عملکرد بسیاری از قسمت های بدن بیمار تاثیر می گذارد چشم یکی از اعضایی است که بیماری ام اس بیشترین اثر را بر روی آن می گذارد.

اثرات کلی بیماری ام اس بر چشم

ms به دلیل آسیب شدید به غلاف میلین و در نتیجه اختلال در ارتباط بین اعصاب و مغز رخ می دهد. این اتفاق نوعی فروپاشی در ارتباط مغز و عصب است به همین دلیل عوارض روانی و جسمی زیادی بر زندگی مبتلایان به ام اس می گذارد مشکلات چشم شایع ترین نوع از این مشکلات است. نام کامل ms "مولتیپل اسکلروزیس " است. بیماری ام اس فرم های مختلفی دارد شیوع آن در زنان بیشتر از مردان است و از سن خاصی علایم خود را نشان می دهد که اغلب با اختلال در بینایی شروع می شود.

اختلال در دید رنگی در مبتلایان به بیماری  ام اس

اعصاب چشم با انتقال نور و تصویر به مغز نقش موثری در تشخیص رنگ دارند، یکی از مسائلی که برای بیماران مبتلا به ام اس پیش می آید دید خاکستری است اختلال در دیدن از علایمی است که معمولا زمان طولانی فرد با آن درگیر خواهد بود.

علائم التهاب عصب بینایی در بیماران مبتلا به ام اس

دوبینی از علائمی است که دلیل آن التهاب محدوده ای از مغز که حرکات چشم را کنترل می کند، می باشد. التهاب عصب مخصوص چشم امری ست که جدا از التهاب بخش عصبی مرکزی رخ می دهد، منجر به درد در کره چشم می شود این موضوع با علایمی چون بیرون زدگی (ملتهب شدن) مویرگهای خونی درون کره چشم خود را نشان می دهد.
دوبینی به صورت ناگهانی در این افراد رخ می دهد و فرد را دچار تاری دید و درد چشم و کاهش تمرکز می کند. التهاب عصب بینایی علاوه بر ایجاد عدم تعادل در فرد منجر به دید دوتایی اشیا می شود که باعث می شود فرد حس تشخیص فضایی اشیا را از دست دهد و حفظ تعادل فرد دچار اختلال می شود. در صورت غفلت از مشکل بینایی، این مشکل دایمی و منجر به کوری مطلق در افراد مبتلا به بیماری ام اس می شود.

حرکات چشم

نیستاگموس، حرکت کنترل نشده چشم است که مردمک چشم بدون کنترل به صورت عمودی یا افقی حرکت می کند. نیستاگموس یکی دیگر از شایع ترین علامت هایی است که افراد مبتلا به ام اس با آن مواجه خواهند شد. نیستاگموس همراه با درد و شدت و ضعف خود را نشان می دهد.

نابینایی در یک چشم

نابینایی موقت که یکی از چشمها را درگیر می کند و حداقل 24 ساعت طول می کشد این موضوع نیز در اثر آسیب هایی به غلاف میلین اعصاب بینایی و غلاف میلین در مسیر اعصاب مرکزی اتفاق می افتد. دید تار، هم  یکی از علائم شایع در بیماری ام اس است که مانند نابینایی موقت یک چشم را مبتلا می کند این امر نیز به نابینایی کامل منجر می شود. این علایم معمولا با درد همراه است

درمان های مشکلات چشمی

علت بیماری ام اس به طور کامل شناخته شده نیست به همین سبب داروهایی که تجویز می شود جهت کاهش علائم بیماری است و برای بهبودی قطعی نیست. علائمی چون تاری دید و دید خاکستری بدون اقدامی برای درمانی پس از سه هفته بهبود می یابد و چندی بعد از این علایم هیچ دردی در چشم تجربه نمی شود، اما ضعف دید پیش زمینه مشکلات جدی و دایمی بینایی خواهد شد. داروهای استروئیدی به صورت خوراکی و تزریقی برای کاهش علائم بیماری ام اس وجود دارد که با مراجعه به پزشک متخصص چشم می توانید نمونه ای از آنها را دریافت نمایید.

عمل پیوند نافذ در قوز قرنیه یکی از موفق ترین و بهترین عمل ها برای بیماری قوز قرنیه در بیماران است. بیماران مبتلا به این بیماری می توانند با این عمل از این بیماری سخت رهایی یابند. این بیماری که منجر به کاهش دید بیماران می شود، توانایی دید آنها را مختل کرده و مشکلات بسیاری را برایشان به وجود می آورد.

بیماری قوز قرنیه یا کراتوکونوس چیست؟

بیماری قوز قرنیه یا کراتوکونوس یک بیماری ارثی است که در سنین جوانی رخ می دهد و به تدریج پیشرفت می کند. در این بیماری قرنیه بیمار شکل برآمده ای به خود می گیرد و نازک می شود. قرنیه برآمده به شکل مخروطی تغییر شکل می دهد و همین امر بر روی توانایی دید بیمار و وضوح دید او، اثر می گذارد. این بیماری ممکن است بر روی یک چشم رخ دهد ولی اکثرا در هر دو چشم رخ خواهد داد. عمل جراحی پیوند نافذ می تواند این بیماری را بهبود ببخشد و از پیشرفت آن جلوگیری کند. این عمل بسیار حساس است و باید توسط متخصصان چشم خبره انجام شود.

علایم بیماری قوز قرنیه چیست؟

یکی از برجسته ترین علایم این بیماری، برآمده شدن شکل قرنیه و تغییر شکل مخروطی آن است. اما قبل از تشدید شدن این علایم بیمار احساس تاری دید خواهد داشت و چشم او به نور حساس خواهد شد. این بیماری با آستیگمات یا نزدیک بینی همراه است و در همه موارد بیماری، تاری دید رخ می دهد.

بهترین عمل قوز قونیه

در صورتی که این بیماری در مراحل خفیف خود باشد، راه های درمان آن بسیار ساده تر است و می توان از عینک و یا لنزهای تماسی نرم استفاده کرد. اما از آنجایی که این بیماری رو به پیشرفت است و قرنیه با مرور زمان بیشتر تغییر شکل می دهد، این درمان ها در همان مراحل اولیه کارساز خواهند بود و در مرحل بعدی باید از درمان های دیگری استفاده کرد. در مراحل بعدی بیماری از لنزهای تماسی سخت استفاده می شود که آستیگمات ناشی از این بیماری را بهبود می بخشد. قرارگیری این لنزهای سخت توسط پزشک انجام می شود زیرا کاری بسیار حساس و دشوار است.
در موارد پیشرفته تر بیماری قوز قرنیه، بیمار مجبور به عمل پیوند نافذ در قوز قرنیه می شود. این عمل یکی از موفق ترین و رایج ترین عمل های پیوند قرنیه است. در بسیاری از بیمارستان ها این عمل با نام عمل بیومکانیک قرنیه پیوندی پس از پیوند نافذ در قوز قرنیه شناخته می شود و عمل بسیار موفقی بوده است.

موفقیت عمل پیوند نافذ در قوز قرنیه

عمل پیوند نافذ در قوز قرنیه یکی از بهترین عمل های بهبود عیوب انکساری است. موفقیت این عمل با بکارگیری روش های پیشرفته پزشکی تا 95 درصد است. به دلیل اینکه در قرنیه انسان رگ های خونی وجود ندارد، موفقیت عمل بیومکانیک قرنیه به بالای 90 درصد می رسد و واکنش های ایمنی بیمار همچون پس زدن پیوند کمتر رخ خواهد داد. از عوامل موفقیت عمل پیوند نافذ در قوز قرنیه، می توان به طبیعی و یکسان بودن ضخامت قرنیه چشم و عدم التهابات و تورم های داخل چشم اشاره کرد. علاوه بر این، در حین عمل، اختلالات اشکی و پلکی نیز در چشم رخ نخواهد داد.
عمل پیوند قرنیه در ایران، برای اولین بار در سال 1330 انجام شد و پس از آن پیشرفت هایی در این علم صورت گرفت تا به عمل پیوند نافذ در قوز قرنیه تکامل یافت. عمل پیوند نافذ در قوز قرنیه یکی از بهترین روش های درمانی برای بازیابی دید چشم فرد بیمار است. با این عمل می توان از نازک شدن پیشرونده قرنیه جلوگیری نمود و این بیماری را درمان نمود.دکتر متخصص ما با به کارگیری بهترین و جدیدترین روش های درمانی در عمل پیوند قوز قرنیه، عیوب انکساری شما را رفع می کند و وضوح دید شما را بهبود می بخشد. تنها کافی است به سایت ما مراجعه کنید و با شماره تماس های درج شده در سایت، تماس حاصل فرمایید.

چشم پزشکی کودکان و بزرگسالان تفاوت های زیادی با هم دارند. این تفاوت ها دلایل خاص خود را داشته و بنابراین پزشک می بایست با توجه به سن فرد، معاینه خاصی را انجام دهد. شما در این مقاله با دلایل تفاوت چشم پزشکی کودکان و بزرگسالان آشنا خواهید شد.

چشم پزشکی کودکان

اگر شما هم کودکی در منزل دارید، شاید برای شما هم اتفاق افتاده باشد که مجبور شوید به یک چشم پزشک مراجعه کرده تا کودک تان را معاینه کند. اگر خوب دقت کرده باشید، نحوه معاینه و چشم پزشکی کودکان با بزرگسالان به کلی متفاوت است. مخصوصا این تفاوت در کودکانی که سن کمتری دارند و یا نوزادان بیشتر به چشم می خورد. اما چرا شرایط این گونه است و پزشک برای معاینه کودکان باید از روش های خاصی استفاده کند که با روش معاینه بزرگسالان متفاوت است؟ شاید در نگاه اول بگویید به خاطر بی قراری نوزادان و ترس شان این اتفاق می افتد و کودک به پزشک اجازه معاینه را نمی دهد و در نتیجه شرایطی پیش می آید که پزشک معالج تصمیم می گیرد از روش های خاص تری برای چشم پزشکی کودکان استفاده کند. در رابطه با این دیدگاه باید عرض کنیم که بله این مورد می تواند یکی از دلایل تفاوت در چشم پزشکی کودکان و بزرگسالان باشد، اما همه آن نیست. در ادامه بیشتر با این دلایل آشنا خواهید شد.

دلایل متفاوت بودن چشم پزشکی کودکان و بزرگسالان

به طور کلی دلایل بسیاری برای وجود تفاوت در چشم پزشکی کودکان و بزرگسالان وجود دارد. اولین و مشخص ترین تفاوتی که بین کودکان و بزرگسالان در معاینه چشم پزشکی وجود دارد، تفاوت در رفتار آن هاست. معمولا کودکان کمی ترس و اضطراب دارند که همین موضوع باعث بیقراری آنها می شود. در نهایت پزشک مجبور می شود، شیوه خاصی را در معاینه کودک به کار گیرد. تفاوت دیگر تفاوت ساختمانی چشم کودکان و بزرگسالان است. چرا که تکامل بینایی در کودکان هنوز انجام نشده و معاینه کودکان به کمی سخت است. انعطاف پذیری مراکز بینایی در مغز کودکان بسیار بیشتر از بزرگسالان است. البته تفاوت های ساختمانی چشم کودکان بزرگسالان بسیار زیاد هستند. اما دلیل دیگری که باعث متفاوت بودن چشم پزشکی کودکان و بزرگسالان شده است، تفاوت در نوع بیماری های کودکان و بزرگسالان است. برخی بیماری های چشمی کودکان در بزرگسالان دیده نمی شود و بالعکس و برخی بیماری ها نیز به شیوه دیگری در کودکان نمود پیدا می کند. همه این مسائل خود دلایلی هستند که پزشک بخواهد از روش های چشم پزشکی متفاوتی در معاینه کودکان استفاده کند.

تفاوت چشم پزشکی و معاینه چشم کودکان و بزرگسالان

نوع چشم پزشکی در کودکان و بزرگسالان متفاوت است. برای مثال معاینه تنبلی چشم کودکان از طریق چارت بینایی امکان پذیر بوده اما به سبب سن پایین کودک نمی توان به درستی به جواب های کودک اعتماد کرد. در این حالت برای کودکان باید از روش های معاینه بالینی استفاده کرد. تطابق چشم ها در کودکان زیاد است و همین باعث می شود، در تشخیص نزدیک بینی کودکان مشکلی به وجود آید. در این حالت باید پیش از معاینه از قطره های فلج کننده تطابق استفاده نمود. برای معاینه فشار داخل چشم نوزادان معمولا از بیهوشی های عمومی استفاده می شود. البته زمانی که کودک ناآرام است، این روش پیشنهاد می شود. همچنین تفاوت دیگری که در چشم پزشکی کودکان و بزرگسالان دیده می شود، تفاوت در گرفتن نوار چشم کودکان و بزرگسالان می باشد. معمولا برای گرفتن نوار چشم از کودکان، پزشک مجبور به استفاده از داروهای خواب آور می باشد.

تفاوت نوع بیماری های کودکان و بزرگسالان

همانطور که گفتیم علل مختلفی باعث تفاوت در معاینه چشم کودکان و بزرگسالان می شود. یکی از این موارد تفاوت در بیماری های چشمی کودکان و بزرگسالان می باشد. همانطور که می دانید اندازه چشم ها در کودکان به نسبت اندازه صورتشان از بزرگسالان بزرگتر می باشد. همین موضوع باعث می شود، بیماری ها و اختلالاتی در کودکان تشخیص داده شود که در بزرگسالان اصلا به چشم نمی آیند، برای مثال عدم تقارن شکاف پلکی مشکلی است که در همه افراد چه کودک و چه بزرگسال ممکن است وجود داشته باشد، اما در کودکان بیشتر به چشم می آید. نزدیک بینی، دوربینی و آستیگماتیسم در نوزادان بیشتر به چشم می خورد که در این سن طبیعی است. اما در بزرگسالان کمتر دیده می شود.

بیماری لوپوس یکی از بیماری های خود ایمنی بدن است که در بسیاری از افراد ایجاد می شود. یکی از بخش های اصلی بدن که درگیر این بیماری می شود، چشم ها هستند. شناخت این بیماری و درمان آن بسیار مهم است و اگر در زمان مناسبی تشخیص داده شود، از ابتلای فرد به دیگر بیماری ها جلوگیری خواهد شد.

بیماری لوپوس چیست؟

پیش از آن که بخواهیم درباره صدماتی که بیماری لوپوس به بدن وارد می سازد صحبت کنیم، بهتر است کمی با این بیماری آشنا شویم و شناخت حداقلی درباره آن داشته باشیم. بیماری لوپوس در واقع یک بیماری خود ایمنی است که در اثر مقابله سیستم ایمنی بدن با ویروس ها و باکتری ها نمود پیدا می کند و بر روی بخش های مختلف بدن از جمله پوست، چشم، سیستم عصبی، قلب و کلیه ها تاثیر می گذارد. در افرادی که به بیماری لوپوس دچار هستند، سیستم ایمنی در مواجهه با بیماری ها و ویروس ها رفتاری غیر طبیعی دارد و باعث می شود، بخش های سالم بدن درگیر شوند. تورم بدن مهمترین نشانه بروز این بیماری است. البته علائم دیگری نیز برای این بیماری وجود دارد که در بخش های بعدی به تفصیل درباره آنها صحبت می کنیم.

علائم بیماری لوپوس و اثرات بیماری

علائم مختلفی برای بیماری لوپوس وجود دارد. در این جا به چند مورد از متداول ترین و شایع ترین علائم بیماری لوپوس اشاره می کنیم.
خستگی مفرط، گیجی، سردرد، درد سینه در صورت تنفس عمیق، ریزش زیاد مو، تب، خارش پوست، تورم غدد، ورم در اطراف چشم یا دیگر نقاط بدن، زائده های پوستی، زخم دهان، تشنج، مشکلات روانی، تورم عروق خونی و رگ ها، کم خونی، کاهش گلبول های سفید، مشکلات قلبی، ترومبوسیتوپنی، حساسیت شدید به نور و مشکلات کلیوی از جمله متداول ترین علائم و اثرات بیماری لوپوس بر بدن می باشد که اغلب آنها در افراد بیمار دیده می شود.

بیماری های ناشی از لوپوس چشمی

یکی از اعضای بدن که بسیار تحت تاثیر بیماری لوپوس قرار می گیرد، چشمان شما هستند. لوپوس خود یک بیماری است و اگر به درستی شناسایی و درمان نشود، می تواند بر بخش های دیگر بدن از جمله چشمان ها اثر بگذارد  و باعث بیماری های دیگر مربوط به چشم شود. از جمله این بیماری های چشمی که در اثر ابتلا فرد به لوپوس ایجاد می شود، می توان به بیماری خشکی چشم، بیماری شبکیه چشم، بیماری صلبیه چشم یا اسکلرا، بیماری های عصبی چشمی و بیماری های پلکی اشاره کرد. سندروم چشم خشکی یا همان بیماری خشکی چشم یکی از اثراتی است که لوپوس بر روی چشم می گذارد. در این حالت میزان آب چشم کاهش پیدا می کند و بیمار با خشکی چشم غیر طبیعی مواجه می شود.

دیگر بیماری که باعث مشکلات چشمی می شود و از لوپوس نشات می گیرد، لوپوس اریتماتوی دیسکوئید می باشد. این بیماری شبیه به یک اگزمای ضخیم پوستی است که بر روی پوست پلک ظاهر می شود.  این بیماری باعث پوسته پوسته شدن پلک چشم می شود. برخی مسائل نیز می تواند این بیماری را تشدید کند. برای مثال قرار گرفتن در معرض آفتاب.
بیماری صلبیه چشم نیز دیگر بیماری خطرناک چشم است که در اثر ابتلا فرد به لوپوس ایجاد می شود. صلبیه در واقع همان بخش تخم مرغی و سفیدی چشم است. بیماری اسکلریت صلبیه باعث التهاب و تورم شدید در این بخش می شود که همراه با درد است. در نهایت باعث نازک شدن پوسته صلبیه می شود که بسیار خطرناک می باشد، با مراجعه سریع بهمتخصص چشم می توان از احتمالات بیشتر و بدتر بیماری ها جلوگیری نمود.

لوپوس به چه شکل هایی بر بدن شما تاثیر می گذارد؟

علاوه بر بیماری های چشمی، لوپوس بر نقاط دیگر بدن نیز تاثیر می گذارد. تورم کلیه ها که باعث عملکرد ناقص آن ها می شود، درد لایه های اطراف شش ها و قفسه سینه، کاهش تعداد گلبول های سفید و قرمز، کاهش تعداد پلاکت های خون، تورم در رگ ها و خطر ابتلا به عفونت قسمت های مختلف بدن همه و همه دیگر علائم و نشانه های لوپوس هستند که بر بدن تاثیر می گذارند. به طور کلی می توان گفت لوپوس بیماری است که خود باعث بروز بیماری های دیگر می شود و یا درصد ابتلا فرد به دیگر انواع بیماری ها را افزایش می دهد.